Перыяд, які пачынаецца ў Касцёле і называецца Адвэнтам (ад лац .: adventus — прыход), — гэта прыгожы літургічны час, змястоўны і багаты на мноства сімвалаў.
Перш за ўсё, гэта перыяд падрыхтоўкі да аднаго з найстаражытнейшых хрысціянскіх святаў, якім з’яўляецца Божае Нараджэнне. Гэта час суперажывання старазапаветнаму чалавецтву, якое з трывогай чакала Нараджэння Збаўцы, і час увагі да духоўнага вымярэння хрысціянскага жыцця, якое выяўляецца ў пастаяннай засяроджанасці і ў чаканні таго моманту, калі зноў прыйдзе ў славе Езус Хрыстус.
Падвойны характар Адвэнту падкрэслівае першая прадмова (І прэфацыя) ў словах: «Ён, пры першым сваім прыйсці з пакораю прыняўшы цела, выканаў Твой спрадвечны наказ і нам адкрыў шлях да вечнага збаўлення. Ён ізноў прыйдзе ў ззянні сваёй славы, каб даць нам абяцаныя дары, якіх мы ў чуванні з надзеяй чакаем». Хрысціянін з даверам чакае Езуса Хрыста, сустрэчы з Ім. Ён заўсёды напагатове, заўсёды пільны, заўсёды чуйны да свайго граху.
Запрашаю вас прыняць удзел у Раратах, якія выяўляюць гэты аспект пільнасці, прысутнай у хрысціянскім жыцці. Заахвочваю таксама змясціць у доме адвэнтавы вянок — няхай запаленыя свечкі нагадваюць пра надыход Божага Нараджэння. Гэта будзе знакам нашай веры і таго, што мы не гонімся за рэчамі, якія навязвае свет, а ўпісваем сваё жыццё ў традыцыі Касцёла. Аб гэтым будуць сведчыць і наш удзел у адвэнтавых рэкалекцыях, і перадкаляднае прыняцце сакрамэнту паяднання, і падрыхтоўка сена і аблатак для каляднага стала, за якім будзем дзяліцца духам еднасці і прабачэння з блізкімі. Важным элементам падрыхтоўкі да святаў стане таксама ўстаноўка Бэтлеемскіх ясляў і каляднай ёлкі як шматзначнага сімвала Божага Нараджэння. І не будзем забывацца пра тых, хто ў гэты час знаходзіцца ў розных жыццёвых патрэбах.
Папросім Маці Божую Беззаганнага Зачацця, якая вучыць нас маліцца з даверам і якая, у маўчанні і з глыбокай пашанай разважаючы над вялікімі таямніцамі веры, дапамагае нам быць цярплівымі, каб у канцы нашага Адвэнту — чакання сустрэчы з Панам — мы змаглі сказаць, як святы Павел: «У добрай барацьбе я змагаўся, бег скончыў, веру захаваў. Нарэшце рыхтуецца мне вянок справядлівасці, які ў той дзень дасць мне Пан, справядлівы Суддзя. І не толькі мне, але ўсім, хто палюбіў Яго аб’яўленне» (2 Цім. 4,7-8).
Вось і надышоў час, калі мы, як штогод, сваім родным, сябрам і знаёмым шлём святочныя пажаданні.
Запрашаем на штотыднёвую прыборку касцёла
Дбаць пра стан святыні ‒ гэта клопат парафіянаў. Таму шчыра запрашаем усіх вернікаў на прыборку касцёла, якая адбываецца кожны тыдзень па панядзелках (у 8. 30) і ў пятніцы пасля вячэрняй святой Імшы (у 19.30).
Будзе добра, калі кожны з нас задбае пра стан святыні і дапаможа ў штотыднёвай прыборцы (зразумела, па магчымасці). Няхай Бог вам адудзячыць!
Расклад катэхэз у нашай парафіі на 2022-2023 год
Расклад катэхез:
Падрыхтоўка да Першай Святой Камуніі
(Заняткі распачнуцца з 20 верасня)
1 год – Аўторак 17:20
Серада 17:00
Нядзеля 14:00
2 год –Серада 18:00
Нядзеля 10:00
Нядзеля 12:00
Падрыхтоўка да сакрамэнту Канфірмацыі
(Заняткі распачнуцца з 17 верасня)
1 год – субота 13.00
2 год – субота 14.30
(Заняткі распачнуцца з 24 верасня)
3 год – субота 17.00
Дзеці 4-8 год – нядзеля 12.00 (у кляштары сясцёр эўхарыстак)
Катэхэза для дарослых – пятніца 19.40 (у кляштары сясцёр эўхарыстак)
«Тыя, хто прыступае да сакрамэнту пакаяння,
атрымліваюць ад Божай міласэрнасці прабачэнне за знявагу,
учыненую Богу, і адначасова яднаюцца з Касцёлам,
якому праз грэх нанеслі рану
і які прычыняецца да іх навяртання любоўю, прыкладам і малітваю»
(LG, 11 - Канстытуцыя пра Касцёл II Ватыканскага Сабору).
Нарадзіўся 16 чэрвеня 1848 г. у беднай сялянскай сям’і ў Гуртвелі каля Валдшунт. Памёр у Тафэрсе каля Фрыбурга 8 верасня 1918 года. З дзяцінства жадаў стаць святаром. Доўга чакаў пакуль рэалізуюцца планы з-за цяжкой сітуацыі ў сям’і. Працаваў фізічна, быў здольным і вядомым рамеснікам. Вылучала яго вытрываласць у дасягненні мэты. У 26 гадовым узросце (1874 год) стаў студэнтам і вывучаў тэалогію, а маючы 30 год (1878 год) стаў святаром акурат у той час, калі Касцёл у Германіі перажываў цяжкі Культуркампф.
Для абвяшчэння Слова Божага пакліканы найперш біскупы, святары і дыяканы. У выкананні гэтага абавязку ім дапамагаюць лектары. У супольнасці вернікаў лектары чытаюць Божае слова, тым самым выхоўваючы ў веры дзяцей і дарослых, рыхтуючы іх да годнага прыняцця сакрамэнтаў.