У Браслаўскім касцёле знаходзяцца рэліквіі святога Крыжа, на якім памёр Езус Хрыстус. Крыж – гэта сімвал нашага адкуплення і перамогі над злом.
Таму кожную пятніцу на набажэнстве „Крыжовага шляху”, ёсць магчымась ушанаваць рэліквіі святога Крыжа. Ушанаванне рэліквій – гэта вялікая ласка. Касцёл кажа ўшаноўваць ўсё тое, што сцісла звязана з Богам ці Яго святымі. Гэта дапамагае нам узрастаць у веры і больш аддана маліцца. Калі паглядзім на рэліквіі і іх ушануем з верай, пацалункам ці дотыкам, можам адчуць Божую ласку і апеку святых. Рэліквіі патрэбныя ў касцёлах, каб дапамагаць вернікам узрастаць ў веры. Рэліквіі (лац. reliquiae) — рэшткі святых хрысціянскага касцёла, якія з'яўляюцца аб'ектам рэлігійнага шанавання ў праваслаўнай і каталіцкай цэрквах.
Рэліквіі святога Крыжа ў парафію былі перададзены Віленскай дыяцэзіяй, да якой належыў касцёл у Браславе. Гэта падцвярджае пячатка Віленскай дыяцэзіі, якая знаходзіцца ў рэліквяжах. Віленскае біскупства — царкоўна-адміністрацыйная адзінка рымска-каталіцкай царквы ў Вялікім княстве Літоўскім. Утворана паводле прывілея выдадзенага вялікім князям ВКЛ Ягайлам 17 лютага 1387 года, зацверджана Папам Рымскім у 1388 годзе. У 18 ст. на Беларусі існавалі Аршанскі, Ашмянскі, Бабруйскі, Браслаўскі, Ваўкавыскі, Віцебскі, Вішнеўскі, Гродзенскі, Лідскі, Менскі, Наваградскі, Радашковіцкі, Ражанскі, Свірскі, Слонімскі і Полацкі дэканаты.
Дбаць пра стан святыні ‒ гэта клопат парафіянаў. Таму шчыра запрашаем усіх вернікаў на прыборку касцёла, якая адбываецца кожны тыдзень па панядзелках (у 8. 30) і ў пятніцы пасля вячэрняй святой Імшы (у 19.30).
Будзе добра, калі кожны з нас задбае пра стан святыні і дапаможа ў штотыднёвай прыборцы (зразумела, па магчымасці). Няхай Бог вам адудзячыць!
«Ідзіце і навучайце ўсе народы, хрысцячы іх у імя Айца і Сына, і Духа Святога. Хто паверыць і ахрысціцца – будзе збаўлены» (гл. Мц 28, 19; Мк 16,15.16), – гэтымі словамі Пан Езус устанавіў першы з сямі сакрамэнтаў – сакрамэнт святога хросту. Толькі пасля прыняцця хросту можам прымаць іншыя сакрамэнты.
Навіцыят з’яўляецца часам кананічнай спробы, трываючай адзін год, якім пачынаецца законнае жыццё ў Таварыстве Божага Збаўцы. Мэтай фармацыі ў навіцыяце, якая мае месца ў Багне, з’яўляецца дакладнае распазнанне Божага паклікання, вопыт спосабу ўласнага жыцця ў нашам Таварыстве, а таксама прыгатаванне да складання законных шлюбаў. Навіцыянтам таварышыць у фармацыі ксёндз Магістр навіцыята, які з’яўляецца іх непасрэдным начальнікам.
У часе навіцыята працягваецца людская фармацыя, а таксама паглыбляе адносіны з Богам праз малітву і святыя сакраманты. Паза гэтым навіцыят знаёміць з тэалогіяй і спецыфікай кансакраванага жыцця, апостальскай дзейнасцю сальватарыянаў, а таксама пазнае правілы Таварыства і пачынае ўводзіць іх у жыццё. Асаблівы націск на гэтым этапе пастаўлены на ўсведамленне канкрэтных патрабаванняў, выплываючых з жыцця паводле евангельскіх парад: убогасці, чысціні і паслухмянасці, а таксама форм сальватарыянскай апостальскай дзейнасці.
Для абвяшчэння Слова Божага пакліканы найперш біскупы, святары і дыяканы. У выкананні гэтага абавязку ім дапамагаюць лектары. У супольнасці вернікаў лектары чытаюць Божае слова, тым самым выхоўваючы ў веры дзяцей і дарослых, рыхтуючы іх да годнага прыняцця сакрамэнтаў.